“Vier jaar geleden woonden ze nog samen in het ‘grote’ huis. Maar het was op een gegeven moment niet meer te doen. Het onderhoud, de grote tuin. Toen hebben we met elkaar als gezin, ook met mijn beide ouders, het besluit genomen dat we op zoek zouden gaan naar een kleiner appartement, waar ook zorg geboden wordt wanneer dat nodig is. We hebben ons ingeschreven en gesprekken gehad met verhuurders van appartementen, waaronder ook die van Livio. Livio had onze voorkeur en we hadden geluk, er kwam een appartement vrij.“
“Het fijne was, mijn ouders konden toen samen hun verleden ‘opruimen’. Als je kleiner gaat wonen moet je natuurlijk veel opruimen en uitzoeken. Wat wil bewaren en wat niet? Mijn vader heeft dit gelukkig grotendeels nog meegekregen. Het was echt heel mooi om dit met elkaar als gezin te doen."
"Als ik één advies mag geven, en de keuze is er, raad ik iedereen aan om dit op deze manier te doen. Waarom? Als namelijk één van de twee wegvalt moet de achterblijver al deze herinneringen uit het verleden in z’n eentje opruimen. Het was heel fijn dat ze samen nog in het appartement hebben gewoond, ‘samen wortel hebben kunnen schieten’ en dat mijn moeder niet het hele huis moest leegruimen en alles door haar handen moest laten gaan, terwijl haar man, mijn vader, op een gesloten afdeling zit.”